پیمنت استیت
تعیین وضعیت پرداخت های اینترنتی
راه حل ایمن و سریع خدمات پرداخت های بین‌المللی اینترنتی
کلمه عبور خود را فراموش کردهاید؟
بازیابی کنید.
سولانا و دیگر پروژه‌های جدیدتر در بازار ارزهای دیجیتال ناگزیر با اتریوم، پلتفرم اصلی قراردادهای هوشمند و برنامه‌های غیرمتمرکز (dApps) مقایسه می شوند.
این پلتفرم‌های جدید در نهایت از نظر آنچه به کاربران خود ارائه می دهند مشابه هستند، اما مانند شرکت‌هایی که در هر صنعت برای سهم خود در بازارهای مشابه رقابت می‌کنند، تفاوت‌های جزئی بین آنها وجود دارد که آنها را از یکدیگر متمایز میکند.
پس تفاوت های کلیدی سولانا و اتریوم چیست؟
انتظار می‌رود که ادغام اتریوم در آینده سرعت پردازش تراکنش‌های اتریوم را تا حد زیادی بهبود بخشد، اما در حال حاضر، شبکه می‌تواند حدود 15 تراکنش در ثانیه (TPS) را مدیریت کند، در حالی که سولانا در سیستم تراکنشی خود 50000+ را پشتیبانی میکند.
سرعت پردازش فوق العاده سریع به این معنی است که با افزایش تعداد کاربران، شبکه برای مقیاس بندی مجهزتر عمل می کند.
در اواسط سپتامبر 2022، اتریوم از مکانیزم اجماع اثبات کار، که در آن استخراج‌کنندگان تراکنش‌های موجود در شبکه را تایید می‌کنند، به اثبات سهام تغییر کرد، جایی که سهامداران اعتبارسنجی را انجام می‌دهند. این اولین گام در افزایش سرعت پردازش در اتریوم بود که به آن امکان مقیاس‌پذیری در آینده را می‌دهد.
بنیانگذاران سولانا کاستی هایی را در توانایی بسیاری از شبکه ها برای مدیریت حجم تراکنش ها و سرعت انجام این کار شناسایی کردند. در پاسخ به این نقص، آنها یک روش منحصر به فرد به نام اثبات تاریخ (POH) ابداع کردند که فرآیندی است که در مدل اثبات سهام تعبیه شده است.
این روش ثبت تراکنش ها در شبکه Solana برای هر تراکنش ورودی یک شبکه یک برچسب زمان سنجی ایجاد می کند که به این معنی که تراکنش‌ها را می‌توان به ترتیب صحیح بودن ردیابی و پردازش کرد، برخلاف روش‌های دیگر که این کار را بعد از حقیقت سنجی پردازش انجام می دهند. به لطف POH، سرعت پردازش تراکنش قابل دستیابی در شبکه Solana آن را از سایر شبکه ها متمایز کرده است.
سولانا به گونه‌ای طراحی شده است که کارمزد تراکنش‌های شبکه آن در حال حاضر در میان کمترین هزینه‌های ارز دیجیتال است. این هزینه‌ها، که به عنوان هزینه‌های گس شناخته می‌شوند، توسط کاربران، مثلاً، هنگام استخراج یک NFT یا استفاده از بلاک چین به روشی دیگر، پرداخت می‌شوند. شما این هزینه را مثلا به عنوان پرداخت هزینه تحویل برای سفارش فست فودتان در نظر بگیرید.
هزینه‌های بالای گس اتریوم مدت‌هاست که باعث آفت کاربران اتریوم شده است، اما در پی روند آغاز شده توسط این ادغام انتظار می‌رود در آینده این هزینه‌ها کاهش یابد.
.
تقریباً تمام پروژه‌های ارزهای دیجیتال امروزی با فروش توکن شروع می‌شوند، مشابه زمانی که یک شرکت خصوصی به صورت عمومی عرضه می‌شود و سهام آن بین سرمایه‌گذاران عمومی به فروش می رد. با این حال، قبل از اینکه این اتفاق بیفتد، بنیانگذاران آن معمولاً سهمی از ارز دیجیتال اولیه را بین خود تقسیم می‌کنند.
طبق داده‌های Messari، تقریباً 50 درصد از Solana در توزیع اولیه توکن به بنیانگذاران، تیم Solana و سرمایه‌گذاران اهل ریسک اختصاص یافته است، در حالی که 15 درصد از اتر را ارز دیجیتال بومی اتریوم، اختصاص داده است.
برخی مخالفان استدلال می‌کنند که در حالی که سولانا یک بلاک چین عمومی است، وزن دارایی‌های سرمایه گذاران داخلی سولانا باعث می‌شود نسبت به شبکه‌ای مانند اتریوم غیرمتمرکزتر نباشد. پس در میان اعتبارسنجی‌هایی که در شبکه سولانا مشارکت دارند، تمرکز وجود دارد. این درحالیست که اعتبار‌دهنده‌های سولانا به هزاران نفر می‌رسد، در حالی که آنهایی که در اتریوم هستند به صدها هزار نفر می‌رسند.
مقاله مرتبط: DeFi در مقابل CeFi: تفاوت بین سیستم مالی متمرکز و غیرمتمرکز در چیست؟
اتریوم ممکن است در آینده به ذخیره‌سازی بهتری از ارزش تبدیل شود، زیرا انتظار می‌رود عرضه ETH پس از ادغام به شدت کاهش یابد زیرا کوین ها توسط سهامداران به جای ماینرها تأیید می‌شوند. این واقعیت، همراه با سوزاندن توکن ETH توسط اتریوم در هر تراکنش، می‌تواند مکانیزم قوی‌تری در راستای کاهش تورم برای اتریوم در آینده فراهم کند، حتی اگر حداکثر عرضه برای استخراج اتریوم جدید وجود نداشته باشد.
نیروهای مشابهی در اکوسیستم سولانا در حال کار هستند. همچنین محدودیتی برای تعداد ارز سولانا (SOL) جدید ایجاد نمی شود، اما با هر SOL ایجاد شده، بخش خاصی سوزانده می شود.
اکثر مردم NFT های اتریوم را با وجود سرعت های بالا و هزینه های پایین سولانا، به دلیل تاثیرات زیست محیطی کمتر و قیمت های پایین تر انتخاب می کنند. از آنجایی که اتریوم برای مدت طولانی تری وجود داشته است، به عنوان شبکه قابل اعتمادتر در نظر گرفته می شود.
فناوری‌های جدید کریپتو با خطرات زیادی همراه هستند، از نوسانات قیمت گرفته تا نقص‌های امنیتی. سولانا هم در این موارد بی بهره نمانده است. در چند ماه گذشته، ازدحام در شبکه، هک و حملات DoS به شبکه Solana باعث ایجاد شک و تردید در مورد ظرفیت آن برای جایگزینی اتریوم شده است. اگرچه راه‌حل‌هایی برای برخی از جدی‌ترین نگرانی‌های پایداری و دسترسی اتریوم ارائه شده است، اتریوم همچنان بلاک چین غالب برای NFTها است.
مسائلی که سولانا متعاقباً با آنها مواجه شد، مشابه مسائلی است که اتریوم در روزهای شکل‌گیری خود با آن مواجه بود. اینها شامل سوء استفاده هکرها از یک باگ در رابط سولانا با Wormhole، یک فناوری میان زنجیره ای است که اخیراً 320 میلیون دلار سرمایه در اتریوم را از یک کیف پول متعلق به قربانی در چین به سرقت برده است.
در نهایت، هر دو NFT مزایا و معایب خود را دارند. تراکنش‌های NFT سولانا سریع‌تر و مقرون به صرفه‌تر هستند و NFTها ارزان‌تر از NFTهای اتریوم هستند. با این حال، هنوز نسبتا جدید است و باید خود را در این عرصه ثابت کند، به خصوص از نظر امنیت و ثبات. به همین ترتیب، NFTهای اتریوم بر اساس پروتکل اتریوم ایمن تر و قابل اعتمادتر ساخته شده اند، در حالی که با هزینه های گس بالا و پردازش کند و هزینه های تراکنش دست و پنجه نرم می کنند.
اتریوم و سولانا برای تسهیل و ارائه یک پلت فرم سریع، ایمن، مطمئن و آگاه به محیط برای تجارت NFT در مبارزه برای توسعه بهترین بلاک چین، به طور مداوم در حال بهبود هستند. با این حال، ممکن است چند سال آینده بتوانیم بگوییم کدام NFT بهتر است.
مقاله مرتبط: NFT چیست؟